Bebeğe en iyi ortamı hazırlayabilmek için gebelikte annenin vücudunda birçok fizyolojik ve endokrin değişiklikler olur.

Göbeğin ileri doğru çıkması bel kavisinin çok fazla artması ve paytak yürüyüş sıklıkla gebelikte gördüğümüz bir durumdur. Bebek anne karnında büyüdükçe rahmin pozisyonunun değişmesi annenin ağırlık merkezinde değişikliğe neden olur. Bu da annenin bel kavisinin artmasıyla sonuçlanır.

Ayrıca zamanla bu mekanizmanın devamı olarak annenin boynunda da öne eğilme görülür. Yine omuzlarda görülen öne yuvarlanma beraberinde el uyuşmalarına sebep olabilir.

Kadınların doğum sonrasında herhangi bir şikayeti olmasa bile vücudun postural stabilizasyonunun sağlanması ve diyaframın doğru çalıştırılması annenin doğum sonrası iyileşme hızını artırır ve ileride yaşayabileceği problemlerin önüne geçmesini sağlar. 

Ayrıca gebenin zamanla göğüs hacmininde artması postürünün bozulmasına neden olur. 

Bu değişikliklerden dolayı kas iskelet sisteminin stabilizasyonun sağlanması için kas ve ligamanlara aşırı yük biner. Gebelerde bel ağrılarının sıklıkla görülmesi bu nedenledir. 

Gebeliğin erken dönemlerinde östrojen ve/veya relaksin hormonunun salgılanmasından dolayı ligamanların gevşekliğinde artma olur. Eklem hareketliliğindeki artış ve pelvisin stabilizasyonunun azalması da gebede paytak yürüyüşe neden olur.

Bu dönemde anneye doğru diyafram solunumu ve postural stabilizasyon çalışmaları yaptırılır. Gevşeme egzersizleri mutlaka programa eklenir. Hem gebelik hem gebelik sonrası dönem için pelvik taban rehabilitasyonu yapılmalıdır.